دوازدهم

زمانی که همه نشستن روبه‌روی تلوزیون و برنامه نگاه می‌کنند، با اون صدای بلندی که آرامش رو بهم می‌زنه؛ بری داخل اتاق، توی تاریکی، «چهل نامه‌ی کوتاه به همسرم» نادر ابراهیمی رو با صدای آروم برای خودت بخونی و غرق بشی توی اون حجم از لطافت کلمات، جملاتی که یادآور میشه زندگی باید همینقدر پر باشه از محبت و سادگی، همینقدر جدا باشه از کلیشه‌های ساختگی...