جوونه

مادری کردن رو دوست دارم، مادر بودن رو، 

پسرکم ماه دیگه دو سالش رو تموم می‌کنه و این برای من مثل معجزه‌اس، این حس عجیبیه که بتونی یه موجود کوچولو رو از صفر برسونی به اینکه راه بره و حرف بزنه و با احساساتش زندگی کنه. عکس‌هاش رو نگاه می‌کنم و هربار شگفت‌زده میشم که چطور من مادر شدم، این حس رو دوست دارم

حالا دوباره دارم این راه رو شروع می‌کنم، دوباره یه جوونه توی حوض دلم دارم که منتظرشم و براش ذوق دارم، دوستش دارم و برای اومدنش برنامه می‌چینم

این ما شدن رو دوست دارم، وقتی ما ۲ نفر بودیم و تبدیل به ما ۳ نفر شدیم، برای ما ۴ نفر شدن لحظه شماری می‌کنم

خدایا شکرت بابت این‌ نعمت