تفال

ساغـر از دسـت ظریف تو گناهـی نبود

جز سر کوی تو ای دوست! پناهی نبود

 

در امّید ز هر سوی به رویم بسته است

جـز در میکــده، امیــد بــه راهــی نبـود

 

آنکـه از بــاده عشـق تو لبی تازه نمود

ملک هستی بر چشمش پر کاهی نبود

 

گـر تو در حلقــه رنـدان نظـری ننمـایی

به نگاهت! که در آن حلقه نگاهی نبود

 

جـان فدای صـنم بـاده فروشی که بَرَش

هستی و، نیستی و، بنده و، شاهی نبود

 

نظری کن! که نباشد چو تو صاحب‌نظری

به مریضـی که در او جز غم و آهی نبود

 

عاشقم، عاشق دلسوخته از دوری یار

در کفم جز دل افسـرده، گواهـی نبود

 

 

 

امام خمینی